Data publikacji: 04 Marca 2009
Dawno, dawno temu...

Ełk to miasto z bogatą historią, najstarsze w regionie. Pierwszą strażnicę na Ziemi Ełckiej we wczesnym średniowieczu postawili Jaćwingowie. Nazwa miasta również pochodzi od tego pradawnego plemienia, spokrewnionego ze Słowianami. W języku jaćwieskim słowo „łek” oznaczało białą lilię wodną i pierwotnie było nazwą rzeki.

Pierwsze wzmianki o Ełku pochodzą z 1425 roku, kiedy nadano mu przywilej lokacyjny. Prawa miejskie uzyskał w roku 1435. Korzystne położenie nad jeziorem i na szlaku z Mazowsza do Królewca gwarantowało mu znakomity rozwój.

Ziemia Ełcka wielokrotnie przechodziła we władanie różnych nacji: Prusów, Krzyżaków i Niemców. W granicach państwa polskiego Ełk znalazł się po raz pierwszy dopiero w 1945 roku. Obecność osób różnej narodowości sprawiła, że Ełk stał się miastem wielu kultur i religii. Poza kościołami katolickimi znajdują się tu również: cerkiew prawosławna, kościół chrześcijan babtystów oraz kościół ewangelicko-metodystyczny. Niezależnie jednak od wyznania i poglądów, mieszkańcy Ełku czują się Mazurami, a samo miasto już wieki temu zyskało status Duchowej Stolicy Mazur.

W Ełku jest wiele uliczek zapraszających na popołudniowy spacer. Wystarczy zwolnić tempo lub zatrzymać się przy jednym z wielu wiekowych budynków, aby poczuć ducha minionych czasów.